Nog 4 nachtjes slapen
Werken zit er voor ons bijna op. Alleen Ben zit nog een 24 uurs dienst te werken en ik heb net de laatste loodjes achter de rug. Karin heeft gisteren al afgesloten ( heeft wel stiekem thuis nog wat gedaan ) Koop ik bij de wijn handel als verrassing een fles Braziliaanse wijn om de vakantie in te luiden wat denk je……………staat Ellen voor de deur met…………….een fles Braziliaanse wijn om de vakantie in te luiden….hahaha
Nog 3 nachtjes slapen
De tijd begint te dringen. Vandaag rijsimulaties en slipcursus gedaan voor de brandweer. De meisjes zijn met “geheimzinnige dames dingen” bezig geweest. Ben heeft niets gedaan. Vanavond zijn we op Willem zijn verjaardagsfeestje geweest. Daar nog ff stiekem naar het weer gekeken in Pipa…..nou wat een verschil. Daar is het nu dus 30 graden….ooohhhhh. Strakkies klokjes een uurtje terug draaien (woepie een uurtje langer vakantie) en ons 3e nachtje soldaat maken.
nog 2 nachtjes slapen
Bijna……..
Vandaag een “kuddeldagje” wat kleine voorbereidingen voor vertrek. Ipodjes gevuld met muziek. Geen zin in koken dus met z’n allen een tie panntje verorbert bij de dorps chinees. Morgen koffers pakken
Het laatste nachtje slapen
Bijna……..De volgende blog komt uit Brazilië. Vandaag laatste zaakjes geregeld en de koffers ingepakt. Zijn zowaar onder de 20 kg gebleven. Scheelt wel hoor alleen zomerkleding inpakken. We gaan nog even wat drinken met z’n allen en daarna slapen. Morgen om 6 uur worden we opgehaald door Rick en gaat ons volgende avontuur weer beginnen.
De 1e dag
Wederom een nieuw avontuur. Ditmaal een rondreisje door het noordoosten van Brazilië van 8 dagen met aansluitend 6 dagen in een resort in een klein plaatsje genaamd Pipa. Daar gaan we ons zelf vermaken. Zoals gewoonlijk is dit de dag van het lange wachten. Eerst 2 uur op Schiphol, daarna 10 vliegen inclusief een uur vertraging omdat er een band niet in orde was en er nog een extra piloot moest komen omdat ze anders te lang moesten werken. Je vraagt je af waar die automatische piloten voor zijn dan. Maar ja na 10 uur zitten dan krijg je we wat hoor. Allereerst het klimaat . Wat heerlijk weer die warmte om ons heen. Wat ook warm was, was het welkom van onze Braziliaanse reisleider. Gustavo of ook al gauw Guus genaamd. Guus spreekt fantastisch goed Nederlands en is de hele dag bezig met ons alle in and outs van zijn land te vertellen. De pousada (betekend pensionnetje) was zoals gebruikelijk schijnt te zijn eenvoudig maar lag er schitterend bij. Midden in de natuur met veel fruitbomen waarvan wij tot vandaag het bestaan niet van wisten. Na een heerlijk en eenvoudige avond maaltijd met heerlijk hapjes en daarbij ook de kennismaking met onze groepsleden hebben wij nog gezwommen en getracht een flesje wijn soldaad te maken. Dat is ons niet gelukt (heel bijzonder ) omdat het inmiddels al middernacht was in Brazilië. Terwijl onze lijven nog met de Nederlandse tijd besmet waren……en dat was 4 uur later. Uitgeput zijn we ons bedje in gedoken. Zoals gewoonlijk kregen we midden in onze nacht nog een smsje van Karin haar moeder omdat ze weer eens het tijdverschil was vergeten. Dat je niet alleen in hangmat kan slapen maar er onder hebben we ook meegemaakt. Je moest daar de airco aanhouden ivm met de mumzels en dat was koud. We hebben daarom de hangmat maar op een alternatieve manier ingezet. Ellen en Ben daarin tegen klotste hun bedje uit omdat bij hun de airco weigerde te werken
Dag 2
Na een matige nachtrust heerlijk ontbeten. Ontbijtjes klaar maken kunnen ze wel hier hoor. Vooral veel verse sapjes en fruit ligt er op je te wachten. Helaas kwamen er geen aapjes mee eten. Dat schijnen ze daar soms te doen maar niet bij ons dus. Na een lange bustocht aangekomen bij forta orange. Dit is een fort die ongeveer 500 jaar geleden gebouwd is door Maurits van Nassau en daar nog in een redelijk vervallen staat aan de kust staat. Na de bezichtiging zijn wij met een catamaran naar een nabij gelegen eilandje gebracht voor de lunch. Waarbij ik voor de lunch nog werd verrast met 5 super verse oesters die werkelijk fantastisch waren. Na de lunch heerlijk langs de kust gewandeld en aan het einde lekker gezwommen. Wederom met de catamaran, die ondanks de woelige baren, door Karin goed doorstaan werden, naar ons hotel gevaren. Hier hebben wij onder het genot van een cocktail genoten van de zonsondergang. We zitten hier vlak onder de evenaar en de zon donder hier werkelijk met een noodgang achter de kimme. Wel raar hoor dat de zon op het land ondergaat. Ik zit nu heerlijk met mijn voetjes heerlijk in het zwembad aan caparingna (een zeer gevaarlijk drankje) dit te schrijven en we gaan zo eten onder het genot van Braziliaanse muziek en dans. En dat was pret. Aan het einde van de maaltijd werden we verrast door de plaatselijk dansclub die een indrukwekkende show gaf met de vele plaatselijke dansen waarvan ik de naam alweer vergeten ben. Wat zijn die lui lenig zeg. Wat ook leuk was om te zien was de vreugde waarmee gedanst werd hier.
Denk je na het eten even relax uit te kunnen buiken, staan er in eens de dansers voor je neus om hun danskunsten samen met hun nog even dunnetjes over te doen. Dat was veel lol en nog veel meer zweten. Met z’n allen hebben we nog een prijs gewonnen gezien onze lenigheid. Schuddend met je kont naar de vloer en weer omhoog. Aan het eind hebben we met ons vieren nog een demo cha cha cha laten zien op een iets te snel ritme. Al met al een leuke dag. IK probeer nu wat foto’s in te laden maar helaas de internet verbinding is net zo snel als een Braziliaan
Dag 3
Vandaag zijn we naar Olinde en Recife geweest en in de middag nog een bezoek gebracht aan de mangrove.
Dag 4
Vandaag gaan we het binnenland in van Noord oost Brazilië. Bestemming is Pausade da Paxao. Een pousada midden in een decor van het levensverhaal van Jezus. Dit is gebouwd door een rijke Braziliaan die 1 keer per jaar met de Pasen aan de bevolking het verhaal wilde laten zien doormiddel van ongeveer 1000 artiesten en figuranten. Nou het moet gezegd worden……het decor van 1500 vierkante meter is heel indrukwekkend.
Voordat wij er waren zijn we eerst in een stadje op een plaatselijke markt gedropt. Na gepind te hebben (wat in Brazilië niet zomaar kan) heb ik nieuwe slippers (de Vietnamese zijn versleten) en een korte broek gescoord. De markt werd overigens bedwelmd door een hevige rottingsgeur van de rivier die er achter stroomde. Wat wel wonderlijk was dat deze rivier vol zat met schildpadden.
Na de mark hebben we de lunch gehad bij Don Pedro. Een geweldige tent met vele lekkernijen waaronder Shushi. Het blijkt dus dat er grote kolonies Japanners wonen in Brazilië. Hier zijn we ons dan ook helemaal te buiten gegaan aan de lekkernijen .
Afin, eenmaal aangekomen in de Pousada werden we verrast door de omgeving. Her lijkt wel of we in het paradijs zijn beland. Het is hier echt geweldig. Wat luxe en prachtige vegetatie. De kamers zijn zeer eenvoudig maar dat deert niet want slapen doe je met je ogen dicht.
Voor het betreden van onze kamers kregen we eerst een rondleiding van Gustavo in het decor. Echt lachen was het toen een collega van Gustavo plotseling als Jezus achter het gebouw van Herodus vandaan kwam met een luide schreeuw.
De avond en een deel van de nacht (het werd weer laat dus) wederom een orgastische BBQ onder het genot van lokale muziek, dans en drank. We hebben de laatste dagen echt veel gedanst.
Dag 5
Vandaag gaan we op jeep safari. Na het ontbijt verschijnen de aftandse Toyota jeeps waar we allemaal plaats in nemen. Maar voordat de safari werkelijk begint worden we eerst door Gustavo over de plaatselijke markt geleid waar we kennis hebben kunnen maken met de producten uit de streek. Nou dat waren er zeer veel. Met name de vruchten waren erg interessant en soms ook erg lekker. We hebben daar ook kunnen zien hoe ze de suiker uit de suikerriet halen, en uiteraard ook proeven natuurlijk.
Na de markt kon de tocht beginnen door de bush. De echte kanjers onder ons mochten, als ze dat graag wilde ook boven op de jeep plaats nemen. Dat lieten wij ons natuurlijk geen twee keer zeggen. De rit zou stapvoets afgelegd gaan worden volgens Gustavo. Nou dat bleek een ruim begrip. We hebben ons goed weten aan te leren hoe je niet van een jeep afgehobbeld moet worden. Ondanks dat het wel veilig was hadden we wel spierpijn in de armen en een beurse kont aan het einde.
Ook moest je erg opletten of je niet een laaghangende tak in je postzegel kreeg. Degene die voor ons zaten waren zo vriendelijk om TAK te roepen. Soms ruim van te voren, soms net op tijd. Dat resulteerde bij mij dat er net op tijd geroepen werd ik TAK hoorde en ook TAK voelde. Tja het blijft tenslotte een safari.
De tocht was schitterend, prachtige vergezichten, natuurschoon en huisjes van de plaatselijke erg arme bevolking. Hierover waren door Gustavo van te voren ingelicht. Van te voren hebben we de plaatselijke winkel “beroofd” van een grote hoeveelheid chips om uit te delen aan de kindertjes. Deze zag je ook ver van te voren aankomen en kwamen enthousiast aangehold. Ook de zeepjes en dergelijke van de pousade vonden gretig aftrek.
Tussen door hebben we de lunch gehouden bij een natuurlijke waterbron, waar heerlijk gezwommen kon worden. Ook onder het genot van net vers gebrande koffie.
Na de tocht zouden we (optioneel) met een deel van de groep gaan paardrijden. Helaas de paarden waren op. Dan maar met een deel gaan fietsen. Helaas er waren er nog maar twee over. Dan maar caparinha drinken aan het zwembad wat ook erg gezellig was.
Het avond eten speelde zich af in het decor van het laatste avondmaal. Vooraf konden wij ons hijsen in de doorvoor gemaakte kledij. Dat was een erg leuke belevenis. Ook het eten was aangepast aan die tijd.
Na het avondmaal werden we uitgenodigd bij het zwembad waar de plaatselijke band Braziliaanse muziek ten gehore zou brengen. We troffen het ook dat er een beroemde Braziliaanse zangeres ook hier logeerde en gezellig mee deed. Er is wat afgedanst deze avond. Vooral dankzij een groep jonge Braziliaanse die iedereen de dansvloer op lokten
Aan het einde van de avond was ik ook nog de “pineut”. Inmiddels was ik in Nederlandse tijd jarig geworden en werd uitbundig door de groep en de Brazilianen toegezongen. Nou dat ik jarig was heb ik geweten, vooral de volgende dag. Een stel van de groep inclusief Gustavo zijn nog Halloween gaan vieren in het dorp. Wij hebben nog een fles wijn soldaad gemaakt in onze deuropeningen, nadat ik een prachtig versierde wijnfles voor mijn verjaardag had gekregen
Dag 6
De ochtend begon wat vertraagd om dat Gustavo nog wel erg lekker in zijn bedje lag. Na ongeveer duizend excuses ging de rit naar Joa Pessoa. De volgende verrassing kwam toen ik in de bus kwam. Ze hadden de hele bus versierd met ballonnen en onder luid gezang werd ik verwelkomd.
Tussendoor zijn wij gestopt bij een ranch om een boeren lunch te verorberen. Dat bestaat uit voornamelijk vlees en bonen met rijst. Best wel lekker hoor.
Het werd afgesloten met een demonstratie capiarhina maken en natuurlijk ook proeven. Ook de likeurtjes waren erg lekker. Daarna weer onderweg.
Het was een lange reis maar eindelijk aangekomen bij de kust werden wij op een terras gemanoeuvreerd in afwachting van de zonsondergang en de Bolero van Ravel. Na wat drankjes was het zover, en ik moet zeggen het was erg indrukwekkend. Terwijl de zon onder gaat, komt er en bootje met daarop een saxofonist ( die het voor zijn 3000e keer deed) die onder begeleiding van muziek van alle terrasjes (en dat zijn er veel) net zolang speelt tot de zon onder is. Heeeeeelllll indrukwekkend.
Het volgende indrukwekkende kwam om 6 uur. Wederom ging op alle terrassen de lichten uit en werd er begonnen met het spelen van het Ave Maria. Op ons terras werd dat gedaan door een violiste die dat erg mooi deed.
Daarna wederom een verrassing van Gustavo. Hij kwam, weer onder luid gezang van iedereen op het terras met een gigantisch taart aanzetten, natuurlijk met een kaarsje. Na het uitblazen werd ik weer door iedereen gefeliciteerd inclusief een berg Brazilianen. Denk je dat je er vanaf bent, word je op het podium geroepen door de zangeres (overigens een mooie dame moet ik zeggen) om samen met haar op het podium een dansje te maken.
Na het eten in een grill restaurant door naar het hotel. Maar niet nadat de zangeres die daar stond te spelen ook alweer hartelijk gefeliciteerd in het Braziliaans begon te zingen. Wat werd ik in de watten gelegd zeg.
Deze lag aan zee die best wel hoge golven produceerde. Nou dat kan je niet natuurlijk zomaar laten liggen. En na een stevige plons, opfrissen en op naar een volgend Braziliaans feest. Een overkapping met hele harde Braziliaanse muziek waar iedereen staat te dansen. Geweldig om te zien.
Rond middennacht weer terug met de taxi. Karin en Ellen zijn daarna nog mee gegaan met Gustavo om tot in de kleine uurtjes in een buitengewone tent nog even door te feesten.
Dag 7
De volgende ochtend weer in de bus, maar niet voor dat we even hadden gecontroleerd of Gustavo al wakker was. (we hebben er wel mee gepest hoor) naar Sao Pessoa. Hier zijn we de oude stad gaan bekijken en tevens even langs het plein gegaan waar de meisjes in de nacht door gefeest hadden.
Prachtige bouwstijlen hebben we daar gezien. Van Barok tot Rococo,
Daarna op naar de pousada waar we ook onze reis zijn begonnen. De reisleider dacht slim te zijn en van te voren de bestelling op te nemen, ware het niet dat hij zijn telefoon was vergeten en wij dus moesten wachten op het eten. Die tijd die hebben we maar weer gevuld door een drankje te drinken van te voren. Hierbij kregen we nog visite van de locale aapjes die wat fruit kwamen eten.
Na het eten, zwemmen en hangen aan de bar in het zwembad. Lekker relaxen. Maar ook even een inspanning gepleegd om het bergje naast de pousada te beklimmen om van het uitzicht te genieten.
De meisjes hebben Daniel (een Braziliaan die onze hele vakantie heeft gefilmd) leren rug zwemmen wat hem erg goed afging.
Na het diner wederom een plaatselijke band, wederom dansen en plezier.
Daniel heeft nog een demonstratie Capoeira weggegeven. Dat is een traditionele vechtdans uit Brazilië.
Van deze laatste avond hebben we meteen gebruik gemaakt om Gustavo en Daniel te bedanken voor de fantastische week.
Nog even naar het strand gegaan en daarna kapot ons bedje in.
Dag 8
Deze dag de koffer weer ingepakt en met een korte buggy rit, inclusief een pontje die 20 meter moest varen, werden we naar ons resort Ocean View gebracht.
We kregen 2 kamers toegewezen. Maar wij zagen dat in het gehele blok ook nog twee tussen deuren zaten. Dat ben ik even gaan navragen bij de receptie. Zij hebben heel lief deze deuren open gedaan waardoor we nu de beschikking hebben over een gigantisch groot huisje met slaapkamers ipv kamers en met uitzicht op zee waar je de dolfijnen kan zien zwemmen. Prachtig.
De avond gegeten in Pipa nadat we eerst hebben geprobeerd te pinnen. Dat ging niet vlekkeloos omdat geen enkele pin het deed hier.
Na nog een drankje in onze bungalow zijn we om 10 uur naar bed gegaan. Wederom nog een beetje kapot van alle avonturen.
Dag 9
Helaas weer niet uitslapen. We moesten om 10 uur op een meeting zijn een dorpje verderop. Hier zouden wij informatie krijgen over de rest van de week en konden we nog wat tripjes boeken.
Deze meeting zou door Gustavo gedaan worden (zijn eerste keer). Nou zijn toespraak duurde 5 minuten waarna hij het stokje overgaf aan zijn college. De hele week had hij het hoogste woord maar nu niet dus. Hier hebben we smakelijk met hem om gelachen.
Aldaar hebben we geregeld dat we morgen gaan paard rijden, Vrijdag een Buggytocht gaan doen en Maandag als afscheid gaan we met de hele groep naar Natal voor en Brazilian night.
In de middag zijn we via een ecologisch park naar het strand gelopen. Het is hier echt fantastisch hoor. We hebben schildpadden en dolfijnen gezien. Op een gegeven moment zwom er zelfs een dolfijn 15 meter van de meisjes vandaan.
We zijn op het paradijs op aarde beland
In de avond zijn we langs Jelle en Christa gegaan. Hun hadden we in Nederland via Jop (een verslaggever van de volkskrant) via de mail ontmoet. Jelle en Christa hebbe hier 11 maanden geleden een pousade gekocht en wonen nu hier in hun Pousada Golfhinio (dolfijn).
We hadden ze beloofd drop mee te nemen en dat werd door Jelle ook dankbaar ontvangen. Hij hield het 5 minuten uit om er niet aan te komen en daarna stortte hij zich volledig op de inhoud van de dropverpakking. Na even gezellig wat met ze te hebben gedronken en hun mooi Pousada te hebben bewonderd zijn we wat gaan slenteren en eten in het dorp.
Na met wat groepsgenoten nog wat aan de pool te hebben gedrongen wederom ons bedje in gedoken.
Dag 10
Eindelijk uitgeslapen en nog op tijd voor de lunch ook.
De meisjes zijn bij het zwembad gaan liggen om het wereldrecord ontspannen te evenaren. Wij mannen hebben gewerkt. De weblog is weer aangepast op internet, nu met fotox92s en al. Ik liep al 5 dagen achter en dat voelde niet goed. Ook hebben we het cadeau voor Gustavo in orde gemaakt. Een groepsfoto met leuke teksten op gevuld met kleine fotox92s van hoogte punten. Het powerpointen viel wel mee. De uitdaging om het te printen niet. Na eindelijk een internetcafxe9 met kleuren printer te hebben gevonden bleek het resultaat er erg Braziliaans uit te zien. Streperig en niet alle kleuren. Een lijstje scoren was helemaal onmogelijk. Nog even snel langs Jelle en Christa gelopen in de hoop dat zij ons konden helpen, maar helaas. Hun computer stond op instorten. Volgens hun was het resultaat van wat we nu geproduceerd hadden al erg goed voor Braziliaans begrippen.
De middag stond in het teken van paardrijden. Een heerlijke rit door de natuur (bossen en suikerriet velden. Velen van ons hebben hun angsten overwonnen omdat het de eerste keer was of omdat het weer eng was om paard te rijden. Een erg leuke en (ont)spannende middag.
In de avond zijn we gezellig met een deel van ons reisgezelschap gaan eten in het dorpje. Dit hebben we gedaan in een restaurant (Pacifio)van een voormalige topkok die geen stress meer wilde en hier een tent is begonnen. Het eten was er dan ook geweldig. De avond besloten met nog een drankje in onze bungalow en moe maar voldaan gaan slapen.
Dag 11
Na het ontbijt zijn we begonnen met de buggy tocht samen met onze Belgische reisgenoten, Lidie en Patricia. Buggy’s zijn omgebouwde kevers die hier overal in de rondte rijden. Zo’n tocht kan je kiezen met of zonder emoties. De keuze was dan ook snel gemaakt…..Emotie dus. Dit houdt in dat de chauffeur in duinen en op het strand soms zodanig rijdt dat het lijkt of je om gaat vallen, een afgrond instort, en volledig door elkaar gehusseld wordt. De rit was geweldig. Eerst een stuk langs de kust. Vervolgens door Natal naar het noorden waar gigantische duinen liggen. Je waant je daar soms in de Sahara. Onderweg kwamen we nog vast te zitten met de Buggy omdat de motor te weinig power had. Na wat afstelwerk was dat weer snel verholpen. Gelukkig maar want er stonden ons nog mooie klimmetjes te wachten. Onderweg nog een stop gehad in een soort oase waar je via een kabelbaan of glijbaan in een meertje kon plonsen. Heerlijk was de afkoeling en spannend was de afdaling. Eenmaal beneden word je weer opgetakeld door een stoeltje die wordt aangedreven door een oude kever motor. De emoties liepen hoog op bij het rijden in de duinen. Onze chauffeur wist de gemoederen goed op te drijven. Vooral het hoge duin af was erg leuk. Ook op de terugweg dacht hij een soort duinpan aan de zijkant te nemen wat even niet lukte. Dan er maar overheen dacht hij. Onder luid gekrijs van de meisjes die bijna bungelden achter de auto toch weer veilig op de vier wielen beneden beland. Je mag namelijk als je van de weg af bent op de achterkant van de auto zitten. Niet geheel comfortabel maar wel leuk om te doen. Wat ook grappig was waren de oversteken bij riviertjes. De buggy wordt dan een soort drijvend vlot opgereden die vervolgens naar de overkant wordt geduwd door een man met een stok.
Erg leuk om te doen.
Voor de avond hebben we met z’n allen (ook uit de omliggende dorpen) afgesproken op het pleintje om een restaurant op te zoeken en bij te praten wat we allemaal hebben meegemaakt. Het werd het restaurant waar we de eerste avond hebben gegeten. Erg gezellig weer.
Al vanouds de avond afgesloten bij de bungalow met een flesje wijn onder het genot van de klotsende zee.
Dag 12
Een luie dag met de hoofdletter L.
Uitslapen, zonnen, zwemmen drankje aan de pool bar, massage, drankje aan de pool bar, en ga zo maar door.
In de avond het dorpje in en lekker gegeten.
Bruin verbrand (ik rood dus) de dag afgesloten bijx85..
Dag 13
Vandaag een stuk langs het strand gewandeld.
Omdat we verderop in de baai een leuk plekje wilde hebben we daarom nog een klein klifje overwonnen. Klimmend en klauterend zijn we de bocht van de baai over geklommen. Het resultaat was er wel naar. Eenmaal bij het strandtentje aangekomen hebben we een uur tussen hoge golven en dolfijnen liggen dobberen. Prachtig te zien hoe deze beesten om je heen zwemmen.
Karin past zich wel heel erg aan de natuur aan. Gedurende het zwemmen werd haar steeds groener door het zeewater is wel een hip gezicht hoor
We hebben daar lekker wat gegeten en gezond en zijn met de taxi terug gegaan naar het resort.
In de avond met een deel van de club wezen eten in het dorp.
Dag 14
Vanmorgen in de hitte het dorp in om souvenirs te kopen voor de omaxb4s. En een fles Cachaxe7a om thuis de tropische cocktail na te kunnen maken. Werden we net nog verrast door een stel apen die hier bij het zwembad naar de toeristen kwamen kijken.
Vanavond gaan we naar Natal om een Brazilian night mee te maken. Met Capoeringna dansen en shows
Dag 15.
Voldaan en weer vol indrukken op het vliegtuig gestapt richting het mooie Oudorp en de Kids