31-8-21 Oudorp – Antequera
Eindelijk is het dan zo ver. De reis naar Andalusië is gestart. Door Corona heeft het er lang naar uitgezien dat we dit jaar weer geen grote vakantie kunnen gaan houden. Maar omdat heel Europa zo’n beetje op geel ging hebben besloten te gaan. Spanje stond al een tijdje op de agenda. En Andalusië waar we 10 jaar geleden ook al geweest zijn willen we verder gaan verkennen. We pakken nog wel een paar bekende plekken mee doordat Michelle met ons mee gaat en zij Sevilla en de Mezquita hoog op haar verlanglijstje heeft staan. Helemaal niet erg hoor want het blijft schitterend.
De avond voor vertrek hebben we nog een uitzwaai borreltje gedaan met Marco, Ilona en Ellen.
Daan heeft ons in de ochtend naar Schiphol gebracht. De vlucht en aankomst met vele controles op Corona ging voorspoedig.
We vlogen dit keer op Malaga. Hier stond een shuttlebus klaar die ons naar de lease maatschappij bracht. We zijn in het tijdelijke rijke bezit van een Opel Crossland. Best een mooie ruime bak met alles er op en er aan. Tot vreugde van Michelle die dacht dat ze in een klein autootje achterin geprakt zou worden.
De weg naar Antequera hadden we snel gevonden. Eenmaal buiten de stad zijn we gestopt voor een hapje en drankje en om Google Maps aan het CarPlay systeem te hangen. Wat is dat handig zeg.
Wel lachen daar. De bediening was een grote chaos. Onze bestelling had de ober wel 3 keer onderbroken omdat hij tussendoor weer andere dingen ging doen. Het koffiezet apparaat had zijn hoogste prioriteit. Ook zijn collega’s vlogen door elkaar heen. Maar goed binnen enige tijd zaten we in het Spaanse zonnetje te genieten.
In Antequera aan gekomen zei Maps tegen ons “bestemming bereikt aan de rechterkant”. Dat was 1 grote bouwplaats. Het schoot meteen door ons heen dat we een spookhotel hadden geboekt. Maar na even kijken hadden we het Hotel Infante al snel gevonden. Een mooi hotel op een prachtige locatie in het centrum tegenover een plein die in de avond werd omgetoverd tot vele terrasjes waar je heerlijk kon eten en drinken.
En zoals we eigenlijk wel hadden kunnen weten toch weer te vroeg op zoek gegaan naar een restaurant. En wat kwamen we tegen tijdens onze zoektocht………een Mango. En gebeurde er iets wat ik nog nooit hebt meegemaakt. De meisjes vonden het te heet om te shoppen. Nou het zal de honger wel geweest zijn. Alhoewel het wel nog erg warm was hoor. Vlak bij plaza del Torro hebben we een klein tappasje gedaan en zijn vervolgens richting het hotel gegaan waar we dus het gezellig omgetoverd plein aantroffen. Daar hebben we ons laten verwennen met een wijntje en een kaasplanken en een plankje met pittig vlees. Inmiddels waren we al redelijk moe en bereist en zijn rond middernacht ons bedje in gedoken
1-9-2021. Antequera
Eerst even lekker uitgeslapen en vervolgens een ontbijtje (Desayunos in het Spaans) genuttigd bij een Desayunos tentje vlakbij het hotel. Lekker buiten aan de lekkere broodjes, sinaasappelsap en een sterke bak koffie. Verkwikt als dat we waren vervolgens een plonsje gemaakt in het zwembad bij het hotel. Tenslotte moet je direct genieten van de heerlijk warme zon gecombineerd met een zwemmertje. Na lekker geluierd te hebben, opgefrist en het dorp ingegaan. Inmiddels was het al weer lunchtijd en al wandelend belande we op een pleintje waar we besloten te gaan lunchen. Karin had van te voren al naar de weer app gekeken en geconstateerd dat er een mogelijk een buitje aan zou komen maar dat deze ons hoogst waarschijnlijk zou passeren. Maar voor de zekerheid toch maar onder een afdak van tentdoek gaan zitten gezien de kleur van de lucht. Al smikkelend van onze lunch werd de lucht steeds donkerder en leek het er toch echt niet uit te gaan zien dat het droog werd. En….inderdaad. Van enkel drupjes ging het naar grote druppels, om vervolgens over te gaan in hagelsteentjes die weer overgingen in hagelstenen zo groot as een golfbal. Dan denk je droog te staan onder zo’n tent doeken overkapping. Nu deze was niet al te stevig meer en binnen de korstte keren gingen de naden los door dat de hagelbui en begon het onder de overkapping ook te hagelen. Ik kan je verzekeren dat het niet fijn aanvoelt zo’n ijsbal in je nek. Inmiddels werden we de overkapping uitgeloodst naar de ingang een klein overdekt winkelcentrum aan de overkant net op het moment dat de overkapping het voor een deel begon te begon op te geven.
Gelukkig duurde het niet te lang. Resultaat was wel dat de straat inmiddels een klein riviertje was geworden. Eenmaal droog kregen we nog een drankje als troost aangeboden tussen de ravage en zijn we weer verder getrokken. We waren wel nieuwsgierig hoe we morgen de auto aan zouden treffen die een stukje bij het hotel vandaan op een parkeerplaats stond.
De bedoeling was om wat te eten en drinken te kopen voor morgenochtend omdat we vroeg uit de veren moeten. Dit is gelukt bij een supermarktje in de buurt.
In de avond heerlijk op ons plein voor het hotel gezeten. Een van de tapas die ze daar verkochten waren kroketjes waar we ook brood bij aangeboden kregen. Dus binnen de kortste keren zaten wij dus een “broodje kroket” te eten. Hoezo Hollanders. We zijn niet te laat gaan slapen maar hebben nog wel even een wijntje gedronken
2-9-2021 Antequera
De wekkerging (al) om 6 uur af. Normaal gesproken zijn we niet zo vroeg in de vakantie maar deze keer hebben we het er voor over. Heel hoog op ons lijstje staat de wandeling door de Camenito del Rey. Karin en Ellen hebben deze 2 jaar geleden al gedaan en waren dusdanig onder de indruk dat Michelle en ik deze ook wel wilden zien. Karin wilde hem met plezier nog een keer lopen. Het blijkt dat je weken van te voren moet reserveren omdat er niet te veel mensen tegelijk de kloof in mogen. Maar als je niet gereserveerd hebt en zorgt dat je er voor acht uur bent dan heb je nog kans dat je de route mag lopen omdat er kaarten worden vrij gehouden. Vandaar dus de reden dat we vroeg op pad gingen en ons ontbijt uit onze rugtasjes hebben gegeten ipv een bord. Bij de auto aangekomen geconstateerd dat wel enige deukjes hadden opgelopen door de hagel. Na een uurtje rijden kwamen we aan. Ik heb de auto geparkeerd en de meisjes zijn alvast vooruit gelopen om een kaartje te scoren. Nou we hebben wel mazzel gehad hoor. Daar aangekomen stond er inderdaad al een rij. Na wat misverstanden over waar de rij nu wel of niet begonnen was zijn we aangesloten en hebben onze vingers gekruist dat we nog naar binnen mogen. Nou dat kruisen heeft geholpen hoor. Als een van de laatsten mochten we naar binnen. Na het kopen van het kaartje en het ontvangen van een verplichte helm hebben we de tocht gelopen. Dit is echt een beleving. Tegen de bergwand aan is een wandelpad gemaakt die je door de kloof leidt met prachtige ver en diepte gezichten. De wandeling is wel pittig maar wij kunnen dit iedereen aanraden die hier in de buurt is. Aan het einde, na een klimmetje omhoog (denk je alles gehad te hebben 😊) zijn we met de bus weer terug gegaan naar de parkeerplaats waar de auto geparkeerd stond. Onderweg terug reden we nog langs de Dolmens van Antequera. Die mochten volgens ons niet ontbreken om te bezichtigen. Dolmens zijn de Hunebedden van Andalusië en wel bijzonder als je kijkt hoe ze gemaakt zijn. Nu zouden we een kleine telescoop kraan van Schot inzetten maar die hadden ze toen nog niet. Dus best wel bijzonder dit zo te zien. Na wat relaxen zijn we naar een tapas tentje gelopen in het dorp. Na een drankje en een rondje tappas zijn we daar weer weggegaan. Je kwam daar amper aan de beurt. Wat ook wel klopt als je maar 1 meisje in de bediening zet die alle klanten moet bedienen. Maar niet getreurd….we hebben altijd ons pleintje nog. Omdat we zin hadden in een kaasplank bij het wijntje deze bij de ober besteld. Na enige tijd kregen we een bord vol met patat voor onze neus. Daar keken we wel van op en gaven aan op ons beste Spaans (ahum) dat niet besteld te hebben. Wat bleek nou. De ober had chips (zo heet de patat hier) verstaan in plaats Chees. Hij keek al zo raar toen we het kaasplankje besteld. Nu snappen we waarom. Afijn….bordje werd weer meegenomen en enkele minuten later zaten we te smikkelen van het bedoelde kaasplankje.
De bedoeling is dat we morgen naar Sevilla gaan. Maar omdat Michelle de Mezquita op haar verlanglijstje had staan hebben we besloten om te rijden en via Cordoba, waar de Mezquita zich bevind naar Sevilla te gaan. Slim als we inmiddels geworden zijn hebben op het pleintje alvast kaartjes besteld via internet zodat we zeker zijn dan we niet voor Jan*** om gaan rijden.
3-9-2021 Sevilla (via Cordoba)
Weer op tijd opgestaan want we moeten op tijd in Cordoba zijn en daar nog een parkeerplek zoeken. De reis ging voorspoedig maar we moesten wel opschieten om op tijd te komen. Vlakbij konden we de auto in een bijna volle parkeerplaats proppen met behulp van de garagemeneer daar. Vervolgens bij de entree aangekomen begon de verwarring. Het scheen dat de reservering die we hadden alleen toegang had als we met de gids naar binnen gingen. Inmiddels was het al bijna 14:00 en werden we naar een loket gestuurd. Als je daar dan uit staat te leggen wat je wil en uitleg krijg in het Spaans met een beetje Engels en vervolgens drie keer je telefoon gaat is dat best lastig. Gelukkig wist deze meneer ons wel wijs te maken dat we op een pleintje op de hoek ons bij een rood huis moesten melden. Daar werden we met gejuich ontvangen omdat ze ons nog misten. Nu bleek ook dat de drie telefoontjes van hun afkomstig waren. We waren weer onder de indruk. Michelle helemaal want het was haar eerste keer. Voor de verder gaan naar Sevilla hebben we eerst nog een Tinto de Vendano en een tapasje gedaan. Ons hotel in Sevilla was schitterend het lijkt bijna een museum. We logeren in het centrum in Hotel Casa Imperial en tot onze vreugde waren er 2 slaapkamers. Ook hebben we de beschikking over een dak terras. Helemaal goed dus. Het enige jammere was dat we dachten dat er een zwembad op de foto stond. Dit bleek alleen een waterbak te zijn. In de stad hebben we heerlijk gegeten en naderhand nog even heerlijk op het dakterras gezeten met uitzicht op de verlichte kathedraal.
4-9-2021 Sevilla
Vandaag staat de Kathedraal op het programma. Gelukkig konden we er gewoon in zonder te reserveren. Wat wel weer een dingetje was dat de meisjes voor het gemak ook maar een ticket hadden gekocht voor de toren. Dus je raad het al. Daar gingen we weer 37 verdiepingen omhoog zwoegen. Eenmaal boven wordt je dan wel weer verwend door een prachtig uitzicht en een trots gevoeld het toch maar weer gered te hebben 😊. De tuinen hebben we overgeslagen. Na weer door te flantaneren bij een temperatuurtje van rond de 32 graden op weg naar plaza Espanja. Onderweg kwamen we veel fonteinen tegen waarbij 1 er door Michelle gebruikt werd om af te koelen. Bij het plein werden we overweldigd door de schoonheid er van. Het is een soort monument die pas gebouwd is in 1929 maar het lijkt er wel een sprookje. Echte de moeite waard om heen te gaan. Terug zijn we nog langs ons pleintje gegaan waar we 10 jaar geleden logeerde. Toen hadden Karin en Ellen sjans met een ober daar. Nu was Michelle aan de beurt met een andere ober. Wel jammer voor haar dat hij een beetje te oud was.
La teraza staat in tripadviser als tip te boek dus er op af. Alleen wij vonden het niet echt bijzonder en hebben dan ook maar even daar gezeten.
Afgesloten met een wijntje op ons dakterras. Het is nog een heerlijke temperatuur.
5-9-2021 Sevilla
Deze blog moet nog afgemaakt worden 🙁