Donderdag 13 maart 2014
Om 4 uur stonden Ellen en Ben met de Panda voor de deur.
We gaan dit jaar luxe doen en parkeren de auto op Schiphol. Dit dankzij vakantie veilingen.nl.
Voor weinig wordt je auto vanaf de vertrekhal opgehaald en straks bij aankomst wordt de auto weer voorgereden. Lekker hoor zo’n service. Maar goed ondanks die service blijft het nog wel vroeg hoor. Omdat we alleen handbagage hadden konden we na de gebruikelijke aan en uitkleed sessie bij de douane zo door lopen. Het vliegtuig vertrok dit keer stipt op tijd. En al dommelend kwamen we, met een uurtje tijdverschil, rond 9 uur aan in Marrakech. Gelukkig konden we een mega rij voor de douane ontlopen doordat er een nieuw hokje open ging. Gelukkig maar want de douane in Marrakesh schiet niet echt op. Na twee stempels rijker een taxi opgezocht en doken wij de verkeerschaos van deze stad in. We hebben al veel meegemaakt in steden over de wereld maar deze chaos staat echt met stip in de top 3.
We logeren in Hotel Diwane. Dit hotel ligt aan de rand van het centrum waardoor we niet ver zitten van de bezienswaardigheden. Omdat we even moesten wachten op ons kamertje zijn we lekker in de zon gaan zitten met een drankje. Vervolgens hebben we onze sleutels gekregen en zijn we na een lunch in het hotel de stad ingedoken. Karin bleef op de kamer omdat ze veel last had van haar verkoudheid en even rustig aan wilde doen. De wandeltocht naar het plein Jemaa El Fna begon goed. Na een stuk gelopen te hebben bleken we de verkeerde kant op gegaan te zijn. Maar via een omweg zijn we tenslotte toch op het plein aangekomen. Hier is het een drukte van jewelste. We kwamen net aan tijdens de wisseling van de kooplui, artiesten en de eetkraampjes. Rond een uur of vijf betrekken hier de kooplui, de slangenbezweerders, artiesten en andere vage figuren om plaats te maken voor de eetkraampjes. We hebben dit allemaal heerlijk zitten te bekijken op een terrasje onder het genot van een traditioneel kopje munt thee. Inmiddels was het al rond 6 uur en besloten we Karin weer
op te gaan zoeken. Omdat we geen zin hadden om te lopen hebben we een tuktuk genomen. Onderweg kwamen we er achter dat de Chauffeur invalide was. We
begonnen al te vrezen, gezien zijn rijstijl, dat dit kwam door een bedrijfsongeval, maar gelukkig hebben we de reis overleefd. Net als Karin want die voelde zich gelukkig weer wat beter. Na een klein opfrissertje zijn we weer naar het plein gelopen om daar wat te gaan eten en om op het plein zelf rond te kijken. Dit is werkelijk overweldigend. Op elke vierkante meter gebeurt er wel wat. Na het plein en een stukje van de Medina te hebben bekeken hebben we ons een eettentje op het plein in laten praten en hebben we daar heerlijk gegeten.
Na het eten waren we inmiddels aardig moe en zijn we met een taxi teruggegaan en fluks onze bedjes in gedoken.
Vrijdag 14 maart
Na een goede nachtrust en ontbijt hebben we nog wat uurtjes doorgebracht in het zonnetje aan het zwembad. Wat heerlijk was omdat
hier rond de 25 graden in de schaduw is.
Na wederom de lunch te hebben genuttigd in Hotel zijn we weer de stad ingedoken. Eerst zijn we naar de Jardin de Majorel gegaan.
Een prachtige tuin die ooit van Yves Saint Laurent was en nu na zijn dood open is voor het publiek. Echt prachtig om te zien al die planten samen met de beroemde blauwe kleur van de schilder Majorel. Vervolgens zijn we weer richting het plein gelopen via de Medina. Omdat we niet de reguliere route namen zijn we via de echte straatjes
van de Medina gegaan. Geweldig om te zien en om mee te maken hoe vriendelijk de mensen daar zijn. Na een vrijwillige rondleiding in een zaakje met allerlei kruiden en natuurproducten waar we wat kruiden voor thuis hebben gekocht zijn we via de tuin van de Moskee, het plein een ander deel van de Medina gaan verkennen. Hier hebben we bij een boekingsbureautje voor morgen een kamelen en Buggy rit geboekt. En voor zondag een spektakel show met buffet. Lekker
toeristisch bezig toch?
Omdat we graag een alcoholisch drankje bij ons eten wilde hebben zijn we via een illegale gids naar een restaurant gebracht die buiten de
straal van 500 meter van een moskee ligt waar wijn gedronken mag worden. Dat valt niet mee hoor met al die moskeeën hier in het centrum. Het restaurant lag op een wat vage plek maar was wel authentiek. Onder het genot van live muziek en een ware buikdanseres hebben we lekker gegeten daar. Omdat de meisjes nog
steeds de mooiste buikjes hebben, hebben ze daar nog even een showtje buikdansen weggeven waarbij de echte buikdanseres natuurlijk verbleekte. Na al die indrukken zijn we via het plein en een taxi waar naar het hotel terug gegaan. Hier bleek de bar al dicht te zijn en zijn we aan
de overkant in een klein kroegje met dronken Marokkanen nog een wijntje gaan drinken voor we gingen slapen.
Zaterdag 15 maart
Vandaag is de dag van ons Buggy en Kamelen, (die eigenlijk dromedarissen zijn) avontuur. Na het inmiddels gebruikelijke ontbijt, zwembad en lunch stonden wij om 14:00 klaar om opgehaald te worden. Samen met nog 4 andere mensen. Na even wachten kwam er een auto aan met een man die vroeg of er vier mensen waren voor de buggy en kamelen rit. Hierop werd meteen gereageerd door
die ander mensen en zij waren vertrokken voor we er erg in hadden. Vooral omdat wij op een busje stonden te wachten, die na enkele minuten ook aan kwam rijden. Na wederom een dollemansrit door de stad om meerdere mensen op te halen kwamen we vervolgens buiten de stad aan bij de plek waar de buggy’s en de kamelen stonden. Daar was de verwarring compleet. Het bleek namelijk dat wij verwisseld waren met die mensen die eerder vertrokken waren bij het hotel. Na wat heen er weer getelefoneer en duizenden excuses werden we vervolgens weer in een busje gezet en na wederom een dollemansrit weer bij ons hotel afgezet waar de eigenaar van het juiste zaakje ons, ook weer met duizend excuses in zijn auto loodste en naar de juiste plek bracht buiten de stad genaamd Palmerai waar we een mooi uitzicht hadden op de besneeuwde toppen van de Atlas. Hij verzekerde ons wel dat we zouden krijgen waar we voor betaald hadden en dat we plezier zouden hebben. Nou dat klopte wel hoor. Er stonden 2 ragbakken van Buggy’s voor ons klaar en na wat instructies in gebroken Engels gingen we op weg. Wat een pret. Vooral als je met de wielen door een plas water en blubber rijdt. Dat water en die blubber gutst dan zo over je heen en binnen de kortste keren zit je onder. Gedurende de rit ga je dan wel rekening houden die plassen hoor. Maar soms ontkwam je er niet aan. De omgeving was heel bijzonder waar we doorheen redenen hier hebben we erg van genoten. De buggy van Karin en mij was ook een bijzonder ding. Na een stop om de omgeving te bekijken wilde dat ding niet meer starten. “No problem” volgens onze gids die alleen maar wat Franse woorden kende. Hij ging opzoek naar een stuk steen waar hij vervolgens mee op de startmotor ging slaan terwijl ik startte. Dit hielp goed en vervolgens konden we weer verder rijden.
Tenminste …….soms stopte mijn knallende motor er spontaan mee en moest onze gids er weer aan te pas komen om inclusief weer een stuk rots de motor weer aan de praat te krijgen. We hebben hier dikke pret om gehad. Tijdens de rit hebben we nog een kopje thee (hier Berber Whisky genaamd) gedronken bij de Berbers in hun Whadie. Ook hier werden we weer allerhartelijkst ontvangen. Inmiddels was ik bij het in en uitstappen in alle vervoersmiddelen gigantisch uit mijn broek gescheurd en heb ik de hele middag met een zeer luchtige broek inde rondte gelopen.
Na de Buggy rit zijn we naar de kamelen gebracht. Deze beesten stonden te popelen om ons op hun rug te krijgen. Vooral mijn gewicht
werd erg gewaardeerd ;-). Dit was een leuk ritje op die hobbelende beesten.
Omdat we nogal laat waren konden we meteen genieten van een mooie zonsondergang terwijl onze bereider ons maar bleef fotograferen met onze toestellen. Ben is wel door de mand gevallen. Hij roept altijd dat hij met van alles kan rijden. Nou kamelen niet hoor. Onze kamelen zaten aan elkaar vast met Ben voorop. Nou Ben kon sturen en stop roepen wat hij wilde maar het resultaat was dat we overal heen gingen behalve de juiste route. Gelukkig hadden we die begeleider bij ons anders liepen we nu nog in de woestijn. Onze chauffeur die ons terug bracht wist niet helemaal de weg in de stad dus hebben we hem maar een handje geholpen in die heksenketel om
weer bij ons Hotel terug te komen. Hier stond de eigenaar ons weer op te wachten om nogmaals zijn excuses aan te bieden en te informeren of we het naar ons zin hadden gehad. We hebben hem gerust kunnen stellen met de boodschap dat we een geweldige middag hadden beleefd. Wij houden tenslotte wel van die onverwachte dingen Omdat we nogal laat waren zijn we na een noodzakelijke douchebeurt gaan eten in het Hotel. Uiteraard kon nu ook een potje Keezen weer niet ontbreken op een terrasje onder het genot van een flesje wijn. Stand 1-1.
Zondag 16 Maart
We zijn begonnen met het herhalen wat we elke ochtend al gedaan hadden. Rustig ontbijten, lekker in het zonnetje liggen en zelf zwemmen. De meisjes hebben weer laten zien “fjord proof” te zijn en gleden zowaar zo het nog erg koude water in. Waarschijnlijk groeien van het koude water de koophormonen want de dames hadden de dag ervoor een sjiek winkelcentrum ontdekt waar we na de lunch ook verzeild raakten. Na de Mango van 2 shirtjes te hebben ontdaan zijn we weer de Medina in gedoken en hebben daar heerlijk rond gesjokt. En van sjokken wordt je dorstig daarom ook nog maar een terrasje opgezocht die meer dan 300 meter van een moskee af lag zodat we daar een wijntje en biertje konden drinken.
We moesten om 8 uur in het hotel terug zijn omdat we opgehaald zouden worden voor een avond vol spektakel. Met een busje kwamen we na een half uurtje rijden aan bij een soort paleis. Hier werden we ontvangen door een haag van paarden met mannen in klederdracht en grote ouderwetse geweren. Je mocht nog even zo’n geweer vasthouden en poseren naast het paard voor een foto. Oeps…even vergeten dat ze daar ook meteen geld voor wilden hebben. Eenmaal binnen in het paleis leek het wel weer de Efteling. Overal stonden groepjes in traditionele kleding muziek te maken en werden we naar een bedoeïentent gebracht waar we lekker gegeten hebben. Tijdens het eten kwamen de groepjes nog even de tent in om een muziek/dans showtje weg te geven. Waarbij enkele van de dames nog even in mijn oor allerlei hoge geluiden kwamen maken, wat hier een traditie schijnt te zijn. De avond werd afgesloten met een spektakel op het middenplein waarbij veelvuldig werd geschoten met die ouderwetse geweren wat een giga knal gaf. Acrobaten op paarden maakten hun rondjes en ook een buikdanseres mocht niet ontbreken. De show werd afgesloten met erg mooi vuurwerk.
Na afloop zijn we weer netjes door het busje bij ons hotel afgeleverd en zijn we moe en voldaan lekker gaan slapen.
Maandag 17 maart
Vandaag moeten we weer naar huis. Maar omdat onze vlucht pas om 19:05 ging zijn we na het ontbijt en uitchecken de stad nog even ingedoken. De koffers konden we lekker in het Hotel achterlaten om eind aan de middag weer op te halen. We zijn weer richting Medina gegaan waar we door diverse mensen werden geattendeerd om de Berber markt die eens per week is. Berbers mogen 1 maal per week belastingvrij hun spullen verkopen in de Medina. Omdat we al enkele malen op weg ware geholpen naar de markt zijn we er toch weer ingestonken en zijn we eerst op een dak beland waar we een prachtig uitzicht hadden op de Medina om vervolgens een soort winkeltje ingelokt te worden. De beste verkoper begon zijn hele assortiment kleden al voor ons uit te stallen waarop we na verloop van tijd maar hebben gezegd dat we dat niet wilde. Gelukkig had hij wel authentieke (hopen we) theepotten. Daarvan hebben we er 1 gekocht na stevig afdingen. Ellen ging voor een zilveren (hopen we ook) armbandje. Waarom hou je toch altijd weer het gevoel over te veel betaald te hebben terwijl je toch goed denkt afgedongen te hebben? 😉
Op de terug weg naar het Hotel weer op het terras van gisteren lekker geluncht en na een wijntje op het terras bij het hotel zijn we met 2 taxi’s naar het vliegveld gebracht. De vlucht ging voorspoedig en bij aankomst op Schiphol stond de auto weer gereed om in te stappen.
Het was weer heerlijk en we kunnen iedereen aanraden ook eens een bezoek te brengen aan deze boeiende stad.