17-4-2016 Zondag
De avond voor ons vertrek waren wij nog verwikkeld in een Keez Battle terwijl we toch het plan hadden op tijd naar ons bed te gaan. We vliegen namelijk al om half negen en dat betekend om half 6 weg. Met Ellen afgesproken dat ze om half 6 bij ons zou zijn. Maar alles wat er kwam om half zes……geen Ellen. Telefoon werd niet opgenomen en op de app werd niet gereageerd. Daarom maar even naar de Esdoornlaan gereden met de huissleutel. En ja hoor…..Ellen lag nog heerlijk in haar bed. Ze dacht dat ze er pas om half zeven uit moest. Desondanks waren we ruimschoots op Schiphol waar de Panda netjes werd opgepikt om verder op ergens geparkeerd te gaan staan. Perfecte service voor weinig geld bij Groupon.
Het vliegen ging voorspoedig en al snel landde we op Corfu. Wel grappig. De aanvliegroute is over zee en het lijkt net dat het vliegtuig in zee gaat landen. Op het vleigveld werden we ontvangen door Alex en zijn met een bus vol Nederlanders vervoerd naar ons plekje. We logeren in Mathraki Dinos in het plaatsje Gouvia. Dit is aan de kust. Acht kilometer onder Corfu stad, Kerkyra geheten hier. Ons hutje bij Mathraki Dinos is eenvoudig maar voldoet aan (bijna) alle wensen. Twee slaapkamer, een keukentje en een groot balkon aan de zonkant. Alleen de inventaris in de keuken leek ons wel wat schamel. Hier komen we gedurende de komende dagen vast wel op terug. Omdat we op zondag aankwamen en alles zo’n beetje dicht is hier, waren we gedwongen om geen boodschappen te doen en maar neer te strijken aan het zwembad om daar alle versnaperingen tot ons te laten komen. Heel naar natuurlijk :-). We hebben de dag heerlijk luierend in een zeer zonnig ( 26 graden) zwembad doorgebracht. Het zwembad dat net twee dagen tevoren was gevuld was rond de 18 graden maar dat mocht de pret niet drukken. We zijn tenslotte bikkels en zijn als eerste toeristen het bad in gedoken. Op Zoover hadden we veel recensies gelezen over de de fantastische kookkunsten van Mama en Papa hier. Deze moesten natuurlijk ook door ons getest worden. Nou er was geen woord gelogen hoor. Je kunt hier heerlijk eten. Helaas is het in de avond nog te koud om op het balkon te zitten dus na nog wat Kum Quat te hebben gedronken met Marrietta (de dochter) zijn we moe en zeer voldaan onze bedjes ingedoken.
18-4-2016 Maandag
Redelijk op tijd onze bedjes uit gekropen en lekker ontbeten aan het zwembad. Na het ontbijt kwam Alex langs om informatie te geven over het eiland. Omdat we geen zin hebben in georganiseerde reisjes hebben we bij hem geregeld dat we een kleine Volkswagen Polo konden huren die in de vooravond afgeleverd zou worden. Kunnen we lekker zelf avonturen gaan beleven. Hierna zijn we Gouvia ingegaan en hebben daar heerlijk lopen slenteren. Wat ons normaal niet lukt aan het begin, ging nu spontaan. We hebben al souvenirs weten te bemachtigen en zijn er zelf in geslaagd om nieuwe Havianas te kunnen scoren voor een redelijke prijs. In de winkels werden we allervriendelijkst ontvangen omdat we hier de eerste toeristen zijn van dit jaar. Onze vlucht blijkt de eerste te zijn van dit seizoen. Zelfs bij de pin waren we de eerste volgens de dame die naast de pin haar winkeltje heeft. Nadat alle koophormonen weer op een redelijk niveau waren zijn we op een terrasje neergestreken. Hier hebben we een paar uur heerlijk gezeten, nadat we in contact kwamen met een Italiaan met zijn toekomstige vrouw die uit Venzuela kwam. Met hun hebben we uiterst plezierig zitten praten. Voordat we terug gingen naar ons appartement eerst even boodschappen gedaan in de plaatselijke supermarkt. Naast alle spulletjes voor het ontbijt en wat lekkere drankjes hebben we ook nog een glazen sap kan gescoord die moet gaan functioneren als koffie kan. Een koffiekan was daar niet te koop en in ons hutje ook niet aanwezig. En koffie moet er in de ochtend zijn uiteraard. Eenmaal weer terug hebben we nog het koude zwembad getrotseerd en nog even in het zonnetje kunnen genieten van een tapas en een wijntje.
Eigenlijk zou ik aan de blog gaan werken maar de keuze werd een potje Keezen aan het zwembad. Nou dat hebben de dames geweten. De score was 2-0-0 voor mij. Omdat we hier heerlijk kunnen eten en we geen zin hadden om in het dorp te gaan eten waar nog lang niet alles open is hebben we weer van de kookkunsten van Papa en Mama genoten. De avond hebben we afgesloten met nog een potje Keezen. Stand is nu 2 (Cor) 1(Ellen) 0 (Karin). En wederom weer een tijdje met Mariëtta zitten praten. Zij heeft ons op de kaart de mooie plekjes aangewezen op het eiland die we de komende dagen kunnen gaan verkennen.
19-4-2016
Lekker uitgeslapen. Helaas waren de douches niet echt warm meer. Ellen heeft verse broodjes gehaald. De eieren werden gekookt in een veel te grote pan en de koffie werd gezet in de sap kan. Het ontbijt kon beginnen. Helaas lekte de sap kan aan alle kanten bij het inschenken maar daar hebben we ook wat op gevonden. Het ontbijt was heerlijk. Lekker in het zonnetje op ons balkon. Na het eten kon het avontuur gaan beginnen. Wandel en zwemspullen werden achter in de Polo gelegd en de route naar Pantakrator werd uit gestippeld. Dit is een uitzichtpunt op de hoogste berg van het eiland die via een smal stijl weggetje bereikt kan worden. De route was prachtig en eenmaal de berg oprijdend heeft Karin de voorstoelen proberen te pletten met haar handen. Dit betekend dat het inderdaad een smal en stijl weggetje was. Bovenop was het mooi. Helaas was het wat mistig waardoor we wel Albanië goed zagen liggen maar Italië net niet. Vervolgens zijn de kust gereden en hebben wat gegeten in Sidari. Marietta had ons verteld dat het het bij Cape Drastis erg mooi was. Dat klopte. Op een gegeven moment houdt de verharde weg op en moet je een stuk naar beneden lopen naar het uitzichtpunt op de rots. Dat hebben we ook gedaan met het besef dat we de klim ook weer naar boven moesten maken. Eenmaal beland bij de uitzichtpunt bleek deze met een hek te zijn afgesloten. Dat was wel even balen. Maar sportief als we zijn hebben we de klim naar boven weer gemaakt. Onze workout voor deze dag is daarmee ruimschoots voldaan. Omdat het daar zo mooi is hebben we daar evengoed erg genoten. Omdat we ook nog zwemmen op het programma hadden staan zijn we vervolgens naar Agios Stefanos gereden. Deze badplaats ziet er nu nog erg vergaan uit en het strand zag er ook niet erg schoon en verzorgd uit. Het zwemmen hebben we voor nu maar even uitgesteld. Via een mooie weg terug zijn we weer bij ons appartement beland waar we even heerlijk op het balkon hebben gezeten in het zonnetje. De meisjes aan een wijntje en ik aan deze blog die nu geschreven is. Zo meteen gaan we naar een restaurant genaamd Leonidas in Dasia hier verder op. Hier hebben we overheerlijk gegeten. Het was een erg goede tip. Na het eten zijn we weer terug gereden naar ons appartement en hebben we nog een Keesje gedaan bij de bar onder het genot van een heerlijke bel Kum Quat met koffie. De stand is nu 3(Cor), 2 (Ellen), 1 (Karin).
20-4-16 woensdag
Weer lekker ontspannen ontbeten op ons balkon. Vandaag is het plan om eerst flink te gaan ontspannen aan het zwembad (het is alweer 25 graden) en het plan was om vanmiddag weer avonturen te gaan beleven. Dat is echter niet gelukt. Het is bij heerlijk luieren gebleven. Lekker zwemmen in het zwembad, wijntje drinken, en we hebben ons weer lekker laten verwennen door de fantastische kookkunsten van Mama en Papa. Het prachtige weer heeft er wel voor gezorgd dat we er inmiddels uitzien als kreeften. Uiteraard mocht een potje Keezen natuurlijk ook niet ontbreken. Stand 4 (Cor) 4 (Karin) 2 (Ellen).
21-4-16 Donderdag
Na het wakker worden hebben we weer vers brood beneden aan de weg, en heerlijk ontbeten op ons balkon in de zon. Vandaag gaan we wel echte avonturen beleven. De route ging naar eerst naar Paleokastritsa. We hadden als tip van Mariette gekregen dat vlak voor deze plaats er ook een Kum Quat fabriek zou zijn waar we zouden kunnen kijken. Ik zou wel eens het recept willen hebben van dat drankje. De fabriek hebben we gevonden. De Kum Quat hebben we geproefd maar het recept heb ik ze niet kunnen ontfutselen. We mochten om hygiënische redenen niet de fabriek in helaas. Na wat kleine inkopen te hebben gedaan, waaronder ook, wat later bleek, overheerlijke nougat, zijn we verder gereden. In Paleokastritsa is boven op een berg een klooster. Om daar te komen moet je een behoorlijke klim naar boven maken. Ondanks dat we wisten dat het klooster dicht zou zijn als we boven waren zijn we er toch naar toe geklommen. En hebben daar uithijgend genoten van het uitzicht over een mooie azuurblauwe baai. Eenmaal weer beneden hebben we een drankje gedronken aan het strand en tevens besproken en besloten niet te gaan zwemmen in een mooie maar nog erg koude zee. Omdat we zin hadden verder te trekken zijn we met de auto zuidwaarts gegaan. Na een klein stukje doorgaande weg zijn we afgeslagen naar Liapades. Eenmaal van de doorgaande weg af kom je op zeer smalle weggetjes terecht waar je maar blijft hopen op het niet tegen komen van een tegenligger. De bochten zijn scherp en overzicht heb je amper. Onderweg kwamen we een een bord tegen waarop stond dat er in de buurt een 13de eeuwse Byzantijnse kerk was. Wij er op af. Onderweg zagen we nog een auto staan met een Nederlands nummerbord waar we op gefocust werden. Al rijdende en zoeken, maar alle wat we tegen kwamen was die kerk. Daarom besloten maar weer terug te keren naar het bord. Wat bleek. De kerk was naast de Nederlandse auto en hadden we totaal niet gezien. Helaas was de kerk dicht maar gelukkig het kerkhof open waar weer eens lekker overheen geslenterd hebben en de vele foto’s hebben gekeken die hier op de meeste graven staan. Ook hebben we nog een sinaasappel gejat uit een boomgaard maar die was zo zuur dat mijn mond een kwartier verkrampt was. Gestolen goed gedijt ook niet :-). De reis hebben we vervolgd richting Ermones. Onderweg hebben we nog wat beaches bezocht die er nog erg verlaten bij lagen. Zo maakten we ook mee dat we richting een beach gingen en wij ons al afvroegen waarom iedereen ons zo aan keek. Wat bleek. De weg hield daar gewoon op en alles wat we zagen was rotsen. We vervolgende onze weg zuidwaarts. Onze maagjes begonnen inmiddels te knorren en in een godvergeten plaatsje Katopavliana hebben we een tosti gegeten en een glaasje rosé gedronken. Dat was wel weer een avontuurtje. De plaatselijke ober heeft eerst 3 huizen verderop iemand gehaald en die een paar woordjes Engels kon zodat wij onze bestelling konden doen. Vervolgens werd verteld dat de rosé homemade was. Nou die moeten daar toch nog eens op een wijn bereiding cursus want het was bocht. Maar het mocht de pret niet drukken. Na uitgezwaaid te zijn door het bedienend personeel gingen we verder zuidwaarts. Op de kaart blijkt er een meer te zijn, lake Korission. Het grootste lagune van Korfoe. Ondanks de raadgeving van Alex niet van de weg af te gaan zijn we toch over de onverharde weg langs het meer gereden. Op een gegeven moment werd het toch wel een beetje te riskant om door te rijden en zijn we een stuk gaan lopen daar. Het was er erg mooi. Aan de ene kant het meer en aan de andere kant een soort duin. Weer terug geploeterd naar de verharde weg en vervolgens zijn we naar Benitses gereden waar we na een korte wandeling belanden bij een restaurant van Tony en Alex. Hier hebben we heerlijk traditioneel gegeten. Tony of was het Alex? Heeft ons nog uitgebreid het verhaal van zijn familie verteld vanaf 100 jaar geleden tot aan het familie restaurant nu. Erg leuk! Na het eten weer terug gegaan naar ons hutje. Daar hadden ze een BBQ gehad en zaten ze nog uit te buiken. Toen we binnen kwamen werd de Sirtaki net opgezet en de meisjes gingen direct uit hun dak. Resultaat was een restaurantje met dansende Hollanders die trachten een Griekse dans na te doen. Na wat drankjes zijn we weer eens moe maar voldaan ons bedje in gekropen.
22-4-16 Vrijdag
Vandaag staat het paleis van Sissie op het programma. Na het ontbijt zijn we die kant op gereden. Na de auto een stukje beneden te hebben neer gezet. Dit omdat er een grote bus precies voor de ingang van de parkeerplaats ging staan. Zijn we naar het paleis gegaan. Sissie had de thee en likkoekjes al klaar staan dus we konden zo naar binnen haha. Het paleis is mooi om te zien. We hadden audiosetjes gekregen zodat we op vele plekken door het apparaatje werden voorgelicht over de geschiedenis van Sissi en de bouwkundige aspecten van het kasteel. Ook de tuin zijn we nog in geweest, die erg mooi was. In de tuin stonden ook veel beelden die we erg mooi vonden. Karin en ik hebben in de balzaal ook nog even een walsje gedaan. Sissi moest eens weten dat we daar ooit ook eens zouden dansen. Na nog wat gedronken te hebben op het terras ernaast met mooi uitzicht op Albanië en de blauwe zee, zijn we weer terug gereden naar Gouvia. We hebben onze autosleutels daar afgegeven aan de Papa omdat ze de auto om 18:00 weer op zouden halen. Omdat onze avonturen nog niet klaar waren hebben we de bus genomen naar Korfoe stad. Dat gaat echt makkelijk. De bus gaat elk half uur jaar en stopt uiteindelijk in het centrum. Hier hebben we weer ouderwets geflantaneerd door het oude centrum. Op een gegeven moment hebben een terrasje gevonden in de zon naast een orthodoxe Griekse kerk. Waarschijnlijk was het rond gebedstijd want heel Korfoe stad werd overweldigd door klokkenluiders. Ook bij ons terrasje ging de klokkenluider nog even helemaal uit zijn dak. Leuk is dat ze hier de klokken nog allemaal met de hand luiden. Ook de klokken in de toren waar je mensen naar boven ziet gaan om daar op de klokken te slaan. Na een poosje met de ober te hebben gepraat zijn we weer al wandelend beland op een pleinje waar we op een terras hebben gegeten. Omdat de laatste bus om half 11 naar Gouvia terug ging zijn we redelijk op tijd weer naar de bushalte terug gelopen. Het was inmiddels al donker en de uitdaging lag om op de juiste tijd op het knopje te drukken en dus op de juiste plek uit te stappen. Op een gegeven moment vliegen de de meisjes op en gingen de bus uit. Dit bleek iets te vroeg. Maar na 1,5 km lopen kwamen alsnog aan in onze hutjes van Mathraki Dinos. Nog een drankje op het balkon en weer tevreden in onze mandjes gedoken.
23-4-16 Zaterdag
Vandaag was het wat minder warm dan de afgelopen dagen. Het ontbijt hebben we weer laten verzorgen door Papa. Omdat we zin hadden nog even naar Korfu stad te gaan hebben we weer de bus genomen. Eerst hebben we lekker gelopen over de open market daar en vervolgens zijn we weer het oude centrum ingedoken. Aan de buitenkant van het centrum bij de haven hebben we nog heerlijk in het zonnetje op een terras gezeten en toen de zon daar vertrokken was, zijn we terug gegaan naar ons ons appartement waar we lekker hebben gegeten. Meteen ook maar alle koffers en tassen weer reis gereed gemaakt want morgenochtend om rond 9 uur zou de bus weer klaar staan om ons terug te brengen naar het vliegveld.
24-4-16 Zondag
Helaas het einde van een heerlijke, zonnige, en gezellige korte vakantie is weer in zicht. Met een lichte vertraging omdat het gigantisch ging regenen en onweren op het vliegveld en daardoor de vliegtuigen niet konden landen, zijn we toch nog op tijd geland op Schiphol. Hier stond de Panda van Ellen weer netjes klaar om ons weer naar huis te brengen.